Zdrowie
Dziecko
Higiena
Kosmetyki

Filtry

Zakres cenowy

Ketotifen – właściwości, zastosowanie i historia leku

Wprowadzenie do obrotu

1976 rok

Składnik czynny

ketotifen

Właściwości farmakologiczne

działanie przeciwalergiczne (łagodzenie symptomów alergii), działanie przeciwastmatyczne

Dostępne formy leku

tabletki, syrop, krople do oczu

Narządy i układy objęte działaniem

skóra i błony śluzowe, układ nerwowy oraz narządy zmysłów, układ oddechowy, przewód pokarmowy

Dyscypliny medyczne stosujące ketotifen

Alergologia, Pulmonologia, Okulistyka

Pochodzenie i rozwój ketotifenu

Lek ten został opracowany przez szwajcarską firmę Sandoz Pharmaceuticals w 1970 roku. Początkowo stosowany był jako środek zapobiegający anafilaksji, a jego obecność na rynku datuje się od 1976 roku. Z biegiem lat odkryto kolejne możliwości wykorzystania ketotifenu.

Wzór chemiczny ketotifenu

C19H19NOS

Produktów:1
Wysyłka dzisiaj (poniedziałek)
Zabak krople do oczu (butelka) 0,25 mg/ml 5ml
Produkt dostępny w magazynieProdukt dostępny

Zabak krople do oczu (butelka) 0,25 mg/ml 5ml

27,49 zł

Preparaty z ketotifenem dostępne na polskim rynku

  • Ketotifen (WZF), tabletki, 1 mg, 30 sztuk
  • Zabak, krople do oczu, 0,25 mg/ml, 5 ml
  • Ketotifen, syrop, 1 mg/5 ml, 100 ml (Hasco)

Zastosowania ketotifenu w leczeniu alergii

Ketotifen znajduje zastosowanie przede wszystkim w zapobieganiu napadom astmy oskrzelowej, jednak nie jest przeznaczony do łagodzenia już trwających ataków tej choroby. Lek ten skutecznie łagodzi objawy alergiczne dotyczące oczu oraz błony śluzowej nosa. Ponadto, ketotifen pomaga ograniczyć dolegliwości skórne, takie jak pokrzywka czy świąd, a także przeciwdziała reakcjom żołądkowo-jelitowym wywołanym przez alergeny pokarmowe.

Jak prawidłowo stosować ketotifen – zalecane dawki i sposoby podania

Ketotifen może być przyjmowany zarówno doustnie, jak i miejscowo w postaci kropli do oczu.

W przypadku podawania doustnego, lek najczęściej stosuje się u dorosłych oraz dzieci powyżej 3 lat podczas posiłku, zachowując 12-godzinne przerwy pomiędzy dawkami. Maksymalna dzienna ilość nie powinna przekraczać 4 mg. U osób szczególnie wrażliwych na działanie uspokajające ketotifenu, lekarz może zalecić stopniowe zwiększanie dawki. Dawkowanie dla młodszych dzieci ustalane jest indywidualnie przez lekarza i zwykle wynosi 0,05 mg na kilogram masy ciała dwa razy dziennie.

Nie ma konieczności modyfikowania dawkowania u osób starszych ani u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby, ponieważ brak jest badań wskazujących na taką potrzebę. W przypadku stosowania ketotifenu w celu zapobiegania astmie oskrzelowej, leczenie powinno być zakończone stopniowo przez okres od dwóch do czterech tygodni, aby uniknąć nawrotu objawów.

Jeśli chodzi o podanie miejscowe do oka, dorośli oraz dzieci powyżej 3 roku życia zazwyczaj aplikują jedną kroplę do worka spojówkowego dwa razy dziennie. Nie zaleca się stosowania preparatu u dzieci poniżej trzeciego roku życia ze względu na brak odpowiednich badań. W przypadku równoczesnego używania innych kropli do oczu należy zachować co najmniej pięciominutowy odstęp pomiędzy aplikacjami różnych leków.

Kiedy nie należy stosować ketotifenu

Stosowanie ketotifenu nie jest zalecane u osób z padaczką, a także u kobiet karmiących piersią. Leku tego powinny unikać również osoby uczulone na ketotifen.

Ważne zalecenia i środki ostrożności przy stosowaniu ketotifenu

Podczas rozpoczynania leczenia ketotifenem nie wolno samodzielnie przerywać dotychczasowej terapii lekami przeciwastmatycznymi, zwłaszcza glikokortykosteroidami, ponieważ może to prowadzić do groźnych objawów niewydolności nadnerczy.

Pojawienie się znacznego osłabienia reakcji organizmu może wskazywać na potrzebę obniżenia dawki stosowanego preparatu.

Kiedy nie należy łączyć ketotifenu z innymi lekami?

Stosowanie ketotifenu razem z doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi może prowadzić do zwiększonego ryzyka wystąpienia małopłytkowości, czyli obniżenia liczby płytek krwi. Objawia się to między innymi częstszymi krwawieniami z nosa, pojawianiem się wybroczyn na skórze, obfitymi miesiączkami czy nasilonymi krwotokami skórnymi. Z tego powodu takie połączenie nie jest zalecane.

Ketotifen – przegląd możliwych interakcji z innymi lekami

Stosowanie ketotifenu może prowadzić do interakcji z różnymi substancjami czynnymi, które należą do odmiennych grup farmakologicznych. Warto zwrócić uwagę na potencjalne skutki jednoczesnego przyjmowania ketotifenu z innymi lekami, szczególnie tymi, które wpływają na układ oddechowy, krzepnięcie krwi czy funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.

Poniżej przedstawiono zestawienie wybranych substancji czynnych oraz ich grup terapeutycznych, które mogą wchodzić w interakcje z ketotifenem:

Substancja czynna:

Grupa farmakoterapeutyczna:

Fenoterol (Fenoterol)

agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych

Formoterol (Formoterol)

agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych

Salbutamol (Salbutamol)

agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych

Salmeterol (Salmeterol)

agoniści receptorów beta-2 adrenergicznych

Teofilina (Theophylline)

metyloksantyny – blokery adenozyny i fosfodiesterazy

 

Substancja czynna:

Grupa farmakoterapeutyczna:

Acenokumarol (Acenocoumarol)

leki przeciwzakrzepowe – antagoniści witaminy K

Apiksaban (Apixaban)

leki przeciwzakrzepowe – inhibitory czynnika Xa

Bemiparyna (Bemiparin)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

Dabigatran (Dabigatran)

leki przeciwzakrzepowe – inhibitory trombiny

Dalteparyna (Dalteparin)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

Edoksaban (Edoxaban)

leki przeciwzakrzepowe – inhibitory czynnika Xa

Heparyna (Heparin)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

Kwas acetylosalicylowy (Acetylsalicylic acid)

leki przeciwzakrzepowe – inhibitory agregacji płytek

Nadroparyna (Nadroparin calcium)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

Parnaparyna (Parnaparin)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

Rywaroksaban (Rivaroxaban)

leki przeciwzakrzepowe – inhibitory czynnika Xa

Warfaryna (Warfarin)

leki przeciwzakrzepowe – antagoniści witaminy K

Enoksaparyna (Enoxaparin)

leki przeciwzakrzepowe – heparyna, heparynoidy i pochodne

 

Substancja czynna:

Grupa farmakoterapeutyczna:

Antazolina (Antazoline)

antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym

Azelastyna (Azelastine)

antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego

Cetyryzyna (Cetirizine)

antagoniści receptorów histaminowych H1 bez działania ośrodkowego

Cyproheptadyna (Cyproheptadine)

antagoniści receptorów histaminowych H1 z działaniem ośrodkowym

Desloratadyna (Desloratadine)

 

Substancja czynna: 

Grupa farmakoterapeutyczna: