Cytrynian magnezu – właściwości, zastosowanie i historia substancji
Wzór sumaryczny cytrynianu magnezu
C12H10Mg3O14
Substancje aktywne
cytrynian magnezu
Działanie cytrynianu magnezu
pomaga uzupełnić niedobory magnezu w organizmie
Postacie cytrynianu magnezu
dostępny w formie tabletek powlekanych
Układy narządowe
układ kostny, mięśniowy, nerwowy oraz krwionośny (sercowo-naczyniowy)
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, neurologia, kardiologia, ginekologia i położnictwo, medycyna rodzinna
Rok wprowadzenia na rynek
1960
Rys historyczny cytrynianu magnezu
Dnia 25 marca 1960 roku cytrynian magnezu został oficjalnie dopuszczony do stosowania medycznego przez Swissmedic w Szwajcarii. Za rejestrację tej substancji odpowiadała firma Doetsch Grether.

Maglek B6 Forte 100mg+10mg tabl.powl. 120 tabletek

Magnefar B6 Forte 60 tabletek Zestaw: 3x60 tabletek
Preparaty z cytrynianem magnezu dostępne na polskim rynku
- Wśród leków zawierających cytrynian magnezu warto wymienić Magne B6 Forte, który oferowany jest w postaci powlekanych tabletek (100 mg + 10 mg) w opakowaniu po 60 sztuk. Preparat ten, oprócz magnezu, zawiera także witaminę B6 i może być stosowany przy objawach takich jak zmęczenie, skurcze mięśni czy kołatanie serca.
- Kolejną propozycją jest Magnefar B6 Forte – również dostępny w formie powlekanych tabletek (60 sztuk). Produkt ten polecany jest osobom z niedoborem minerałów, odczuwającym drażliwość lub zmęczenie oraz mającym skurcze mięśni.
- Warto także zwrócić uwagę na Magnefar B6 Bio, który występuje w opakowaniach po 50 tabletek powlekanych. Ten preparat rekomendowany jest szczególnie przy niedoborach magnezu, drażliwości oraz problemach ze skurczami i przewlekłym zmęczeniem.
Kiedy warto sięgnąć po cytrynian magnezu?
Cytrynian magnezu znajduje zastosowanie przede wszystkim w łagodzeniu skutków niedoboru magnezu, takich jak przewlekłe zmęczenie, senność czy trudności z zasypianiem. Preparat ten może być pomocny również przy występowaniu nerwowości, drażliwości, nagłych zmian nastroju oraz objawów lękowych, do których zalicza się między innymi kołatanie serca czy skurcze żołądka. Dodatkowo cytrynian magnezu wspiera organizm w przypadku drżenia powiek, mrowienia oraz skurczów mięśni.
Jak prawidłowo przyjmować cytrynian magnezu
Cytrynian magnezu najczęściej zażywa się doustnie, najlepiej w trakcie jedzenia.
Odpowiednia ilość preparatu zależy od wielu czynników, takich jak wiek, masa ciała, obecność innych schorzeń (np. niewydolność nerek) oraz powód stosowania.
U dorosłych zwykle zaleca się dzienne dawki mieszczące się w zakresie 320–420 mg.
Kiedy nie należy stosować cytrynianu magnezu
Cytrynianu magnezu nie powinny przyjmować osoby uczulone na ten związek, a także pacjenci z ciężką niewydolnością nerek. Do innych przeciwwskazań zalicza się również blok przedsionkowo-komorowy, znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, hipermagnezemię oraz chorobę mięśniową – miastenię.
Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania cytrynianu magnezu
Przyjmowanie cytrynianu magnezu w ilościach przekraczających zalecane dawki może skutkować wystąpieniem biegunek.
Osoby z umiarkowaną niewydolnością nerek powinny zachować szczególną ostrożność podczas stosowania tego preparatu.
Długotrwałe używanie cytrynianu magnezu wiąże się z ryzykiem rozwoju hiperkaliemii oraz może sprzyjać powstawaniu próchnicy.
W przypadku jednoczesnego niedoboru magnezu i wapnia, najpierw należy uzupełnić poziom magnezu.
Jak cytrynian magnezu oddziałuje z innymi lekami i substancjami czynnymi
Cytrynian magnezu może wchodzić w interakcje z różnymi lekami, co warto mieć na uwadze podczas jego stosowania. W szczególności dotyczy to antybiotyków z grupy fluorochinolonów, takich jak ciprofloksacyna, moksyfloksacyna, norfloksacyna, pefloksacyna, prulifloksacyna czy lewofloksacyna. Oprócz nich potencjalne interakcje mogą wystąpić także z innymi substancjami, np. alfakalcydolem (pochodna witaminy D), azytromycyną (antybiotyk makrolidowy), cisplatyną (lek przeciwnowotworowy), cyklosporyną (inhibitor kalcyneuryny), węglanem litu (stosowanym w psychiatrii) oraz spironolaktonem (diuretyk oszczędzający potas). Poniżej przedstawiono zestawienie wybranych substancji czynnych i ich grup farmakoterapeutycznych, które mogą wchodzić w interakcje z cytrynianem magnezu.
Zawsze przed rozpoczęciem suplementacji cytrynianem magnezu warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, zwłaszcza jeśli przyjmujesz inne leki wymienione powyżej.
Bezpieczeństwo stosowania cytrynianu magnezu podczas kierowania pojazdami
Stosowanie cytrynianu magnezu nie wpływa negatywnie na umiejętność prowadzenia samochodu ani obsługę urządzeń mechanicznych.
Cytrynian magnezu a bezpieczeństwo stosowania w ciąży
Dotychczasowe badania kliniczne nie potwierdziły, aby cytrynian magnezu wywierał negatywny wpływ na rozwój płodu lub powodował toksyczność u kobiet w ciąży. Substancja ta może być stosowana przez kobiety ciężarne, jednak zawsze powinno to wynikać z zaleceń lekarza.
Cytrynian magnezu a bezpieczeństwo stosowania podczas karmienia piersią
Stosowanie cytrynianu magnezu przez kobiety karmiące piersią uznawane jest za bezpieczne, jeśli przestrzegane są zalecane dawki terapeutyczne. Badania naukowe wskazują, że przyjmowanie tej substancji przez matkę nie stanowi zagrożenia dla zdrowia dziecka.
Możliwe działania niepożądane
Stosowanie tego rozwiązania może prowadzić do wystąpienia pewnych niepożądanych reakcji organizmu. Warto pamiętać, że skutki uboczne pojawiają się u różnych osób z różną częstotliwością i intensywnością. W przypadku zaobserwowania niepokojących objawów zaleca się skonsultowanie z lekarzem, aby odpowiednio dobrać dalsze postępowanie.
Skutki nadmiernego spożycia cytrynianu magnezu
Nadmierna ilość cytrynianu magnezu może być szczególnie niebezpieczna dla osób z zaburzeniami pracy nerek. W przypadku przekroczenia zalecanej dawki mogą wystąpić takie symptomy jak wymioty, nudności, zaburzenia równowagi elektrolitowej, obniżenie ciśnienia tętniczego, a także poważniejsze konsekwencje, takie jak śpiączka, zatrzymanie oddechu czy akcji serca. U niektórych pacjentów może dojść również do zespołu bezmoczu oraz zahamowania funkcji ośrodkowego układu nerwowego.
Jak cytrynian magnezu wpływa na organizm?
Cytrynian magnezu oddziałuje na organizm człowieka poprzez udział w wielu procesach enzymatycznych. Wpływa na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, spowalniając je oraz zmniejszając pobudliwość komórek nerwowych. Dodatkowo, substancja ta ma znaczenie dla prawidłowego przebiegu skurczów mięśnia sercowego.
Przyswajanie magnezu w formie cytrynianu
Po doustnym przyjęciu cytrynianu magnezu, substancja ta osiąga średnie stężenie w osoczu na poziomie około 0,7 mmol/l, a w ślinie wynosi ono 0,28 mmol/l. Wchłanianie z przewodu pokarmowego zachodzi poprzez transport bierny i może sięgnąć maksymalnie 50%. Pierwsze efekty działania cytrynianu magnezu pojawiają się już po upływie pół godziny od spożycia, natomiast jego przeciętny czas aktywności to około czterech godzin.
Proces wchłaniania i dystrybucji cytrynianu magnezu w organizmie
Większość jonów magnezu, bo ponad połowa, magazynowana jest w kościach, natomiast pozostała część znajduje się głównie w mięśniach oraz innych tkankach. Po przedostaniu się do organizmu, magnez transportowany jest najpierw do wątroby, a następnie rozprowadzany przez krążenie systemowe do różnych narządów. Około 30% jonów magnezu obecnych we krwi wiąże się z białkami osocza, natomiast biologicznie aktywna frakcja zjonizowana stanowi około 60%. Przenikanie magnezu przez błony komórkowe odbywa się dzięki specjalnym kanałom, takim jak TRPM7, oraz przy udziale nośników.
Jak organizm przetwarza cytrynian magnezu
Cytrynian magnezu bierze udział w licznych reakcjach metabolicznych zachodzących w ludzkim ciele. Warto jednak zaznaczyć, że mimo aktywnego udziału w tych procesach, pozostaje on kationem o dwuwartościowym ładunku i nie ulega zmianie swojego stopnia utlenienia.
Proces usuwania cytrynianu magnezu z organizmu
Po spożyciu doustnym cytrynian magnezu jest w większości wydalany przez nerki wraz z moczem, przy czym ilość wydalanej substancji czynnej tą drogą wzrasta o około 40%. Część magnezu, która nie zostaje wchłonięta w przewodzie pokarmowym, opuszcza organizm z kałem. Dodatkowo, niewielkie ilości mogą być usuwane przez skórę wraz z potem – od 4 mg/l do nawet 45 mg/l.

