Zdrowie
Dziecko
Higiena
Kosmetyki

Filtry

Zakres cenowy

Wodoroasparaginian magnezu – właściwości, działanie i zastosowanie

Podstawowe informacje o wodoroasparaginianie magnezu

Wodoroasparaginian magnezu to związek chemiczny, który znajduje zastosowanie głównie jako suplement uzupełniający niedobory magnezu w organizmie.

Dostępne formy preparatu

Najczęściej występuje w postaci tabletek przeznaczonych do stosowania doustnego.

Wpływ na układy organizmu

Preparat ten oddziałuje korzystnie na różne układy ciała, w tym: nerwowy i narządy zmysłów, mięśniowy, kostny, pokarmowy (trawienny), krwionośny (sercowo-naczyniowy), immunologiczny (odpornościowy) oraz endokrynny (dokrewny).

Wzór chemiczny

C8H20MgN2O12

Produktów:3
Wysyłka dzisiaj (poniedziałek)
Asmag 50 tabletek
Produkt dostępny w magazynieProdukt dostępny

Asmag 50 tabletek

14,58 zł
Wysyłka dzisiaj (poniedziałek)
Asmag forte 50 tabletek
Produkt dostępny w magazynieProdukt dostępny

Asmag forte 50 tabletek

17,28 zł
Wysyłka dzisiaj (poniedziałek)
Asmag B 50 tabletek
Produkt dostępny w magazynieProdukt dostępny

Asmag B 50 tabletek

14,48 zł

Preparaty dostępne w Polsce zawierające wodoroasparaginian magnezu

  • Asmag forte, 500 mg (34 mg Mg2+), tabletki, 50 szt.
  • MagnoKal, tabletki, 50 szt.
  • Asmag, 20 mg jonów magnezu, tabletki, 50 szt.
  • Asmag B6 Max, tabletki, 50 szt.
  • Asmag B, 20 mg + 0,25 mg, tabletki, 50 szt.
  • Filomag B6, 40 mg + 5 mg, tabletki, 50 szt.
  • Asmag B6 Max Cardio, tabletki, 30 szt.
  • Aspargin, 250 mg + 250 mg, tabletki, 75 szt. (Filofarm)
  • Aspargin, 250 mg + 250 mg, tabletki, 50 szt. (Filofarm)
  • Asparaginian lek, tabletki, 50 szt.
  • Filomag B6, 40 mg + 5 mg, tabletki, 75 szt.

Poniżej przedstawiono przykładowe leki dostępne na polskim rynku aptecznym zawierające wodoroasparaginian magnezu. Wśród nich znajdują się zarówno preparaty z samym magnezem (np. Asmag forte czy Asmag), jak i produkty wzbogacone o witaminę B6 lub potas (np. Filomag B6 czy Aspargin). Część z nich przeznaczona jest do uzupełniania niedoborów minerałów oraz wspierania prawidłowego funkcjonowania organizmu w stanach zmęczenia lub osłabienia. Dostępność różnych dawek i opakowań pozwala na dopasowanie produktu do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Kiedy warto sięgnąć po wodoroasparaginian magnezu?

Stosowanie wodoroasparaginianu magnezu zaleca się przede wszystkim osobom z niedoborem tego pierwiastka. Do czynników sprzyjających obniżeniu poziomu magnezu należą m.in. częste spożywanie kawy i herbaty, dieta bogata w tłuszcze, wapń, fosforany oraz błonnik, a także długotrwałe odchudzanie czy nadużywanie alkoholu. Zwiększone zapotrzebowanie na magnez pojawia się również u kobiet w ciąży i karmiących piersią, osób stosujących antykoncepcję hormonalną, pacjentów przyjmujących leki psychotropowe, nasenne, uspokajające, antybiotyki lub cytostatyki. Dodatkowo suplementacja magnezem może być wskazana w okresach intensywnego wzrostu, wzmożonego wysiłku fizycznego oraz u osób z chorobami nerek.

Jak prawidłowo stosować wodoroasparaginian magnezu?

Dawkowanie wodoroasparaginianu magnezu uzależnione jest od wieku oraz poziomu niedoboru tego pierwiastka w organizmie. Preparat ten należy przyjmować doustnie, najlepiej po jedzeniu.

U osób dorosłych maksymalna zalecana ilość to 3600 mg wodoroasparaginianu magnezu na dobę, co odpowiada 240 mg jonów magnezu. W przypadku dzieci zwykle stosuje się dawki nieprzekraczające 900 mg wodoroasparaginianu magnezu dziennie, czyli 60 mg jonów magnezu.

Wskazania, kiedy nie należy stosować wodoroasparaginianu magnezu

Stosowanie wodoroasparaginianu magnezu jest niewskazane u osób z nadwrażliwością na ten składnik. Preparatu nie powinny również przyjmować osoby cierpiące na biegunkę, hipermagnezemię, ciężką niewydolność nerek, blok przedsionkowo-komorowy, bradykardię (spowolniony rytm serca) oraz nużliwość mięśni (myasthenia gravis).

Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania wodoroasparaginianu magnezu

Podczas długotrwałego przyjmowania wodoroasparaginianu magnezu zaleca się regularne monitorowanie poziomu magnezu we krwi. Warto również pamiętać, że stosowanie tego preparatu na pusty żołądek lub przez dłuższy czas może prowadzić do wystąpienia biegunki.

Ograniczenia w łączeniu wodoroasparaginianu magnezu z innymi lekami

Podczas stosowania wodoroasparaginianu magnezu należy unikać jednoczesnego przyjmowania niektórych antybiotyków, takich jak tetracykliny (np. doksycyklina, oksytetracyklina) oraz fluorochinolony (np. cyprofloksacyna, lewofloksacyna). Połączenie tych substancji może prowadzić do obniżenia skuteczności antybiotyków poprzez zmniejszenie ich wchłaniania.

Wpływ wodoroasparaginianu magnezu na działanie innych leków

Wodoroasparaginian magnezu może wchodzić w interakcje z wieloma substancjami czynnymi, co może wpływać na skuteczność lub bezpieczeństwo stosowanych terapii. Wśród leków, z którymi mogą wystąpić interakcje, znajdują się zarówno antybiotyki, jak i środki przeciwzakrzepowe, preparaty żelaza czy związki wapnia i magnezu.

Poniżej przedstawiono zestawienie wybranych substancji czynnych oraz ich grup farmakoterapeutycznych, które mogą wchodzić w reakcje z wodoroasparaginianem magnezu:

Substancja czynna

Grupa farmakoterapeutyczna

Acenokumarol (Acenocoumarol)

Leki przeciwzakrzepowe – antagoniści witaminy K

Chlorotetracyklina (Chlortetracycline)

Antybiotyki tetracyklinowe – tetracykliny

Ciprofloksacyna (Ciprofloxacin)

Fluorochinolony

Doksycyklina (Doxycycline)

Antybiotyki tetracyklinowe – tetracykliny

Fluorouracyl (Fluorouracil)

Antymetabolity pirymidyny

Glukonian żelaza (Ferrous gluconate)

Związki żelaza

Izomaltozyd 1000 żelaza (III) (Iron isomaltoside 1000)

Związki żelaza

Karboksymaltoza żelazowa (Ferric carboxymaltose)

Związki żelaza

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z dekstranem (Ferric hydroxide dextran complex)

Związki żelaza

Kompleks wodorotlenku żelaza (III) z sacharozą (Ferric hydroxide sucrose complex)

Związki żelaza

Kompleks wodorotlenku żelaza z polimaltozą (Iron polymaltose)

Związki żelaza

Lewofloksacyna (Levofloxacin)

Fluorochinolony

Moksyfloksacyna (Moxifloxacin)

Fluorochinolony

Norfloksacyna (Norfloxacin)

Fluorochinolony

Ofloksacyna (Ofloxacin)

Fluorochinolony

Oksytetracyklina (Oxytetracycline)

Antybiotyki tetracyklinowe – tetracykliny

Pefloksacyna (Pefloxacin)

Fluorochinolony

Proteinianobursztynian żelaza (Iron protein succinylate)

Związki żelaza

Prulifloksacyna (Prulifloxacin)

Fluorochinolony

Siarczan żelaza (Ferrous sulfate)

Środki stosowane w niedokrwistościach

Tetracyklina (Tetracyline)

Antybiotyki tetracyklinowe – tetracykliny

Warfaryna (Warfarin)

Leki przeciwzakrzepowe – antagoniści witaminy K

Maltol żelaza (Ferric maltol)

Związki żelaza

 

Substancja czynna:

Grupa farmakoterapeutyczna:

Akamprozat (Acetylohomotaurynian wapnia) (Acamprosate)   

Substancje stosowane w leczeniu alkoholizmu  

Chlorek wapnia (Calcium chloride)  

Związki wapnia  

Dobesylan wapnia (Calcium dobesilate)  

Substancje stosowane w leczeniu żylaków o zróżnicowanym mechanizmie działania  

Folinian wapnia (Calcium folinate)  

Antidota – odtrutki i środki chelatujące  

Fosfokreatyna (Phosphocreatine)  

Inne substancje stosowane w chorobach układu krążenia  

Fosfomycyna (Fosfomycin)  

Antybiotyki – INNE  

Fosforan glinu (Aluminium phosphate)  

Substancje zobojętniające  

Glicerofosforan sodu (Sodium glycerophosphate)  

Dodatki do płynów infuzyjnych  

Octan wapnia (Calcium acetate)  

Związki wapnia  

Pantotenian wapnia (Witamina B5)  (Calcium pantothenate)  

Witaminy z grupy B  

Glukonian wapnia (Calcium gluconate)  

Związki wapnia  

Glukonolaktobionian wapnia (Calcium glubionate)  

Związki wapnia  

Laktobionian wapnia (Calcium lactobionate)  

Związki wapnia  

Laktoglukonian wapnia (Calcium lactate gluconate)  

Związki wapnia  

Mleczan wapnia (Calcium lactate)  

Związki wapnia  

Węglan wapnia (Calcium carbonate)  

Związki wapnia 

 

Substancja czynna:

Grupa farmakoterapeutyczna:

Bisakodyl (Bisacodyl) 

Substancje przeczyszczające o działaniu kontaktowym 

Chlorek glinu (Aluminium chloride) 

Związki glinu 

Kwas alginowy (Alginic acid) 

Slektywne leki osłaniające stosowane w chorobie wrzodowej 

Lauromakrogol 400 (Polidocanol) 

Substancje stosowane w leczeniu żylaków o zróżnicowanym mechanizmie działania 

Makrogol (Macrogol, poliethylene glycol) 

Substancje przeczyszczające o działaniu osmotycznym 

Mannitol (Mannitol) 

Diuertyk osmotyczny 

Siarczan magnezu (Sól gorzka) (Magnesium sulphate) 

Związki magnezu 

Sukralfat (Sucralfate) 

Slektywne leki osłaniające stosowane w chorobie wrzodowej