Tlenek magnezu (MgO) – właściwości, zastosowania i historia
Wzór sumaryczny tlenku magnezu
MgO
Rok dopuszczenia do obrotu
1935
Historia stosowania tlenku magnezu
Pierwsze zastosowanie tlenku magnezu jako środka leczniczego miało miejsce w Szwajcarii w 1935 roku. W Stanach Zjednoczonych preparat ten zaczął być wykorzystywany w medycynie dopiero w latach 80. XX wieku.
Działanie tlenku magnezu
działa przeczyszczająco, wspomaga uzupełnianie niedoborów magnezu, neutralizuje nadmiar kwasu solnego obecnego w żołądku
Dostępne formy preparatu
miękkie kapsułki, twarde kapsułki, proszek do przygotowania roztworu
Układy narządowe objęte działaniem
układ trawienny (pokarmowy), układ nerwowy oraz narządy zmysłów
Dyscypliny medyczne wykorzystujące tlenek magnezu
choroby wewnętrzne, diagnostyka laboratoryjna, gastroenterologia, geriatria, pediatria
Preparaty z tlenkiem magnezu dostępne na polskim rynku
- MBE, kapsułki miękkie, 60 szt.
- CitraFleet, proszek do sporządzania roztworu doustnego, 2 saszetki
- Neospasmina Extra (Extraspasmina), kapsułki twarde, 30 szt.
- Neospasmina Extra (Extraspasmina), kapsułki twarde, 20 szt.
- CitraFleet, proszek do sporządzania roztworu doustnego, 50 saszetek
Kiedy warto sięgnąć po tlenek magnezu?
Tlenek magnezu jest wykorzystywany zarówno w zapobieganiu i leczeniu niedoborów tego pierwiastka, jak i do przygotowania jelit przed zabiegami chirurgicznymi, badaniami diagnostycznymi czy radiologicznymi. W takich przypadkach często stosuje się preparaty wieloskładnikowe, które pomagają oczyścić przewód pokarmowy.
Jak stosować tlenek magnezu – zalecane ilości
Typowe dzienne porcje tlenku magnezu mieszczą się w przedziale od 150 do 300 mg, co pozwala utrzymać prawidłowy poziom tego pierwiastka w organizmie.
Kiedy nie należy stosować tlenku magnezu?
Stosowanie tlenku magnezu jest niewskazane u osób, które wykazują nadwrażliwość na ten związek. Preparatu nie powinno się również przyjmować w przypadku:
- podwyższonego poziomu magnezu we krwi (hipermagnezemia);
- choroby mięśniowej znanej jako myasthenia gravis;
- ciężkiej niewydolności nerek lub poważnego odwodnienia organizmu;
- zaburzeń rytmu serca, problemów z przewodnictwem w sercu, zastoinowej niewydolności serca oraz znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego.
Ważne informacje i środki ostrożności przy stosowaniu tlenku magnezu
Osoby z chorobami serca lub nerek powinny skonsultować się z lekarzem przed rozpoczęciem suplementacji tlenkiem magnezu, ponieważ substancja ta może mieć niekorzystny wpływ na funkcjonowanie tych narządów.
Nie zaleca się przyjmowania tlenku magnezu na pusty żołądek, gdyż może to prowadzić do wystąpienia biegunek.
Warto pamiętać, że tlenek magnezu może ograniczać wchłanianie antybiotyków z grupy tetracyklin – aby uniknąć interakcji, należy zachować co najmniej trzy godziny przerwy między zażyciem obu preparatów.
Wpływ tlenku magnezu na działanie wybranych leków
Podczas stosowania tlenku magnezu należy zwrócić uwagę na możliwość interakcji z innymi substancjami leczniczymi. Wśród leków, które mogą wchodzić w reakcje z magnezem, znajdują się zarówno środki przeciwzakrzepowe, antybiotyki, jak i preparaty stosowane w leczeniu niedokrwistości czy zaburzeń tarczycy.
Poniżej przedstawiono zestawienie wybranych substancji czynnych oraz ich grup farmakologicznych, które mogą oddziaływać z tlenkiem magnezu:
Zestawienie to obrazuje, że tlenek magnezu może wpływać na skuteczność działania różnych leków – od antybiotyków po leki przeciwzakrzepowe. Przed rozpoczęciem suplementacji warto skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą, aby uniknąć niepożądanych interakcji i zapewnić bezpieczeństwo terapii.
Wpływ spożywanych pokarmów na działanie tlenku magnezu
Obecność tłuszczów oraz fitynianów w diecie może ograniczać przyswajanie tlenku magnezu z przewodu pokarmowego.
Jednocześnie zażywanie tego preparatu razem z posiłkiem może łagodzić ewentualne dolegliwości ze strony układu trawiennego, takie jak biegunka.
Czy tlenek magnezu wpływa na bezpieczeństwo podczas prowadzenia pojazdów?
Przyjmowanie tlenku magnezu zazwyczaj nie powoduje zaburzeń w prowadzeniu pojazdów ani obsłudze maszyn. Warto jednak pamiętać, że stosowanie bardzo dużych dawek tego preparatu może prowadzić do biegunki oraz ogólnego osłabienia organizmu, co z kolei może negatywnie oddziaływać na sprawność psychomotoryczną.
Znaczenie tlenku magnezu w okresie ciąży
Odpowiedni poziom magnezu w organizmie kobiety ciężarnej jest istotny dla prawidłowego rozwoju płodu oraz przebiegu ciąży. Niedobór tego pierwiastka może skutkować zahamowaniem wzrostu dziecka, a także zwiększać ryzyko wystąpienia stanu przedrzucawkowego. Suplementacja magnezem nie wykazuje negatywnego wpływu na rozwijający się zarodek czy płód, a dodatkowo może wspierać łagodzenie uciążliwych skurczów mięśni, które często pojawiają się podczas ciąży.
Rola tlenku magnezu w okresie karmienia piersią
Podczas laktacji suplementacja magnezem jest uznawana za bezpieczną dla matki i dziecka. Przyjmowanie tlenku magnezu przez kobietę karmiącą nie stanowi zagrożenia dla zdrowia niemowlęcia.
Możliwe działania niepożądane
Stosowanie tego rozwiązania może wiązać się z wystąpieniem pewnych niepożądanych reakcji. Warto mieć świadomość, że u niektórych osób mogą pojawić się skutki uboczne, choć nie zawsze muszą one wystąpić. Każdy organizm reaguje indywidualnie, dlatego objawy mogą różnić się pod względem nasilenia oraz częstotliwości.
Jeśli zauważysz jakiekolwiek niepokojące symptomy po zastosowaniu produktu, zaleca się skonsultowanie z lekarzem lub farmaceutą. Dzięki temu możliwe będzie szybkie podjęcie odpowiednich działań i uniknięcie poważniejszych problemów zdrowotnych.
Skutki uboczne nadmiernego spożycia tlenku magnezu
Nadmierne przyjmowanie tlenku magnezu może prowadzić do zbyt wysokiego stężenia tego pierwiastka we krwi. Objawia się to między innymi zaburzeniami pracy przewodu pokarmowego, takimi jak częste oddawanie moczu, suchość w ustach oraz wzmożone pragnienie. Dodatkowo mogą wystąpić symptomy związane z układem nerwowym, w tym obniżona pobudliwość mięśni szkieletowych oraz zahamowanie funkcji ośrodkowego układu nerwowego.
Jak tlenek magnezu wpływa na organizm człowieka
Magnez dostarczany w postaci tlenku magnezu stanowi ważne źródło tego pierwiastka dla naszego organizmu. Po rozpuszczeniu w wodzie, tlenek magnezu przekształca się w wodorotlenek magnezu, który choć słabo rozpuszczalny, stopniowo uwalnia jony magnezowe możliwe do przyswojenia przez układ pokarmowy.
Większość magnezu obecnego w ciele człowieka – około 70% – znajduje się w kościach, natomiast reszta rozmieszczona jest głównie w miękkich tkankach oraz płynach ustrojowych (tylko 1% występuje poza komórkami). Magnez odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu równowagi osmotycznej i pH płynów ustrojowych, takich jak osocze, limfa czy płyn mózgowo-rdzeniowy. Ponadto pierwiastek ten bierze udział w regulacji pracy serca oraz wspiera procesy naprawcze organizmu.
Jedną z ważnych funkcji magnezu jest jego wpływ na przewodnictwo nerwowo-mięśniowe – blokując kanały wapniowe, obniża pobudliwość komórek nerwowych. Magnez uczestniczy także w syntezie ATP, kwasów nukleinowych oraz wielu enzymów i glutationu. Dodatkowo reguluje wydzielanie insuliny i wpływa na reakcję tkanek na ten hormon. Uczestnicząc w produkcji prostacyklin, oddziałuje również na szerokość oskrzeli.
Niedobór magnezu może prowadzić do wzrostu ryzyka rozwoju nadciśnienia tętniczego.
Przyswajalność tlenku magnezu w organizmie
Wchłanianie magnezu zachodzi przede wszystkim w jelicie cienkim, gdzie pierwiastek jest absorbowany zarówno na drodze procesów czynnych, jak i biernych. Na stopień przyswajania wpływa między innymi ilość spożywanego magnezu – im większa podaż, tym mniejszy procent zostaje zaabsorbowany. Dodatkowo, aktywność kalcytriolu ma pewien, choć niewielki wpływ na ten proces. Warto zaznaczyć, że biodostępność magnezu w formie tlenku pozostaje stosunkowo niska i nie przekracza poziomu osiąganego przez inne związki tego pierwiastka, których przyswajalność może sięgać od 24 do 76%.
Sposoby rozprowadzania tlenku magnezu w organizmie
Po dostaniu się do krwiobiegu, magnez wiąże się z białkami obecnymi w osoczu. Następnie pierwiastek ten rozprzestrzenia się do różnych płynów ustrojowych, miękkich tkanek oraz kości.
Proces usuwania tlenku magnezu z organizmu
Usuwanie magnezu odbywa się głównie przez nerki, gdzie znaczna ilość tego pierwiastka jest ponownie wchłaniana. Część magnezu wydalana jest także z organizmu wraz z kałem.


