Nimesulid – właściwości, historia i zastosowanie
Data wprowadzenia do obrotu
1985
Składnik aktywny
nimesulid
Właściwości farmakologiczne nimesulidu
przeciwbólowe (nieopioidowe), przeciwzapalne, przeciwgorączkowe
Dostępne formy leku
tabletki, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej
Narządy i układy objęte działaniem leku
układ mięśniowy, narząd ruchu (stawy), układ rozrodczy kobiet
Dyscypliny medyczne stosujące nimesulid
Anestezjologia i intensywna terapia, reumatologia, ginekologia i położnictwo, medycyna rodzinna
Pochodzenie i rozwój nimesulidu
Początki badań nad nimesulidem sięgają 1969 roku, kiedy to naukowcy z firmy 3M – George Moore, Karl F. Swingle oraz Bob Scherer wraz ze swoimi zespołami – prowadzili prace nad nowymi substancjami o działaniu przeciwzapalnym. W trakcie eksperymentów powstał związek wykazujący takie właściwości. Dwa lata później udało się otrzymać bezfluorowy analog tej substancji (2-fenoksy-4-nitro) metanosulfoanilidu, który nazwano nimesulidem. W październiku 1974 roku lek został opatentowany w USA, gdzie przeprowadzono również badania kliniczne potwierdzające jego skuteczność w leczeniu reumatoidalnego zapalenia stawów. W trakcie tych badań zaobserwowano także możliwość uszkodzenia wątroby przy dawkach do 800 mg na dobę. Po raz pierwszy nimesulid został dopuszczony do obrotu we Włoszech w 1985 roku, a następnie trafił na rynki wielu krajów Europy, Azji oraz Ameryki.
Wzór chemiczny nimesulidu
C13H12N2O5S
Preparaty z nimesulidem dostępne na polskim rynku
- AulinDol 30 mg/g, żel, 100 g, tuba
- Aulin 100 mg, granulki do sporządzania zawiesiny doustnej, 30 saszetek
- Aulin 100 mg, tabletki, 15 sztuk
- Aulin 100 mg, tabletki, 30 sztuk
- Nimesil 100 mg/2 g, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 9 saszetek (import równoległy)
- Nimesil 100 mg/2 g, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 30 saszetek
- Nimesil 100 mg/2 g, granulat do sporządzania zawiesiny doustnej, 9 saszetek
Kiedy warto sięgnąć po nimesulid?
Nimesulid to niesteroidowy lek przeciwzapalny, który wykazuje również działanie przeciwbólowe. Stosuje się go przede wszystkim jako alternatywę w terapii ostrego bólu oraz przy dolegliwościach związanych z bolesnym miesiączkowaniem.
Jak prawidłowo przyjmować nimesulid
Stosowanie nimesulidu powinno odbywać się wyłącznie według wskazań lekarza. Maksymalna dawka dobowa wynosi zazwyczaj 200 mg, a czas nieprzerwanej kuracji nie powinien przekraczać 15 dni.
Kiedy nie należy stosować nimesulidu?
Nimesulid nie powinien być stosowany przez osoby, które wykazują nadwrażliwość na tę substancję lub inne leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), zwłaszcza jeśli w przeszłości pojawiły się reakcje alergiczne, takie jak wysypka, pokrzywka czy trudności z oddychaniem po ich zażyciu.
Przeciwwskazaniem do przyjmowania nimesulidu są także choroby wątroby, szczególnie jeśli wcześniej wystąpiły objawy jej uszkodzenia po zastosowaniu tego leku lub gdy pacjent jednocześnie przyjmuje inne środki o działaniu toksycznym na wątrobę, np. paracetamol.
Lek ten nie jest zalecany osobom z niewydolnością nerek (jeśli nie są dializowane) oraz niewydolnością serca. Nie powinny go również stosować osoby uzależnione od alkoholu, leków lub innych substancji psychoaktywnych.
Stosowanie nimesulidu jest zabronione u kobiet w ostatnim trymestrze ciąży oraz podczas karmienia piersią. Leku nie podaje się także dzieciom poniżej 12 roku życia.
Dodatkowo, wysokiej gorączce lub infekcjom wirusowym towarzyszy zwiększone ryzyko działań niepożądanych, dlatego w takich przypadkach również należy unikać stosowania tej substancji czynnej.
Ważne informacje dotyczące bezpieczeństwa stosowania nimesulidu
Podczas terapii nimesulidem należy zachować szczególną ostrożność, zwłaszcza u osób starszych – zaleca się regularne monitorowanie pracy serca, nerek, wątroby oraz żołądka. Lek ten nie powinien być przyjmowany jednocześnie z innymi środkami przeciwbólowymi.
Nimesulid może zwiększać ryzyko poważnych incydentów sercowo-naczyniowych, takich jak zawał serca czy udar, zwłaszcza przy długotrwałym stosowaniu lub przekraczaniu zalecanych dawek. Nie wolno go używać w przypadku niewydolności serca.
Jeśli podczas leczenia pojawią się objawy takie jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych, krwawienia z przewodu pokarmowego (np. smoliste stolce), bóle brzucha, zaburzenia pracy wątroby (utrata apetytu, nudności, wymioty, ciemny mocz), gorączka lub symptomy grypopodobne (bóle mięśni, ogólne złe samopoczucie), należy natychmiast odstawić lek i skonsultować się z lekarzem.
Szczególną uwagę trzeba zachować u osób ze skazą krwotoczną. Ponadto nimesulid nie jest zalecany kobietom planującym ciążę, gdyż może negatywnie wpływać na płodność.
Ostrzeżenia dotyczące łączenia nimesulidu z innymi lekami
Stosowanie nimesulidu razem z innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi nie jest zalecane i powinno być unikane.
Najważniejsze interakcje nimesulidu z wybranymi lekami
Stosowanie nimesulidu może prowadzić do interakcji z różnymi substancjami czynnymi, co może wpływać na skuteczność leczenia lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych. Warto zwrócić uwagę na leki przeciwzakrzepowe, takie jak kwas acetylosalicylowy, warfaryna czy klopidogrel, które mogą nasilać działanie przeciwkrzepliwe i zwiększać ryzyko krwawień.
Należy również zachować ostrożność podczas jednoczesnego przyjmowania nimesulidu z diuretykami pętlowymi (np. furosemid), ponieważ może to osłabić ich działanie moczopędne. Interakcje mogą wystąpić także z metotreksatem (lek immunosupresyjny), cyklosporyną (inhibitor kalcyneuryny) oraz węglanem litu, co może prowadzić do nasilenia toksyczności tych substancji.
Dodatkowo, nimesulid może wchodzić w interakcje z lekami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia, takimi jak ramipryl (inhibitor ACE) czy walsartan (antagonista receptora angiotensyny II). Poniżej znajduje się zestawienie najważniejszych substancji czynnych i ich grup farmakoterapeutycznych, które mogą wchodzić w interakcje z nimesulidem:
Wpływ spożycia pokarmu na działanie nimesulidu
Przyjmowanie nimesulidu na pusty żołądek może zwiększać ryzyko pojawienia się wrzodów w przewodzie pokarmowym.
Wpływ spożywania alkoholu na stosowanie nimesulidu
Osoby, które mają problem z nadmiernym spożywaniem alkoholu, nie powinny przyjmować nimesulidu.
Bezpieczeństwo prowadzenia pojazdów podczas stosowania nimesulidu
Podczas terapii nimesulidem u części osób mogą pojawić się takie objawy jak senność, zawroty głowy czy trudności z utrzymaniem równowagi. W przypadku wystąpienia tych dolegliwości zaleca się powstrzymanie od kierowania pojazdami oraz obsługi maszyn.
Bezpieczeństwo stosowania nimesulidu w okresie ciąży
Przyjmowanie nimesulidu podczas pierwszego i drugiego trymestru ciąży powinno odbywać się wyłącznie pod ścisłym nadzorem lekarza, z zachowaniem zalecanych dawek oraz czasu terapii. W ostatnich miesiącach ciąży lek ten jest przeciwwskazany, ponieważ może negatywnie wpłynąć na rozwijający się płód – istnieje ryzyko uszkodzenia serca i płuc dziecka (w tym przedwczesnego zamknięcia przewodu tętniczego i rozwoju nadciśnienia płucnego), a także zaburzeń pracy nerek. Dodatkowo, stosowanie nimesulidu pod koniec ciąży może prowadzić do powikłań okołoporodowych, takich jak nasilenie krwawień czy osłabienie skurczów macicy. Takie działania niepożądane wynikają z blokowania syntezy prostaglandyn przez ten lek.
Stosowanie nimesulidu podczas karmienia piersią
Podczas laktacji nie zaleca się przyjmowania nimesulidu, ponieważ substancja ta jest przeciwwskazana dla kobiet karmiących piersią.
Jak nimesulid może oddziaływać na zdolność do poczęcia
Przed rozpoczęciem leczenia nimesulidem warto poinformować lekarza o zamiarze zajścia w ciążę, ponieważ lek ten może negatywnie wpływać na płodność.
Możliwe działania niepożądane
Stosowanie tego preparatu może wiązać się z wystąpieniem pewnych niepożądanych reakcji organizmu. Wśród zgłaszanych objawów ubocznych pojawiają się między innymi bóle głowy, nudności czy uczucie zmęczenia. U części osób mogą również wystąpić łagodne dolegliwości ze strony układu pokarmowego lub reakcje skórne.
Warto pamiętać, że nie każdy użytkownik doświadczy skutków ubocznych, a ich nasilenie oraz częstotliwość mogą być różne w zależności od indywidualnej wrażliwości. W przypadku pojawienia się niepokojących objawów zaleca się konsultację z lekarzem.
Jakie są skutki przedawkowania nimesulidu?
Przedawkowanie nimesulidu może prowadzić do wystąpienia takich objawów jak senność, utrata przytomności, nudności, wymioty czy ból w górnej części brzucha. W niektórych przypadkach mogą pojawić się również poważniejsze dolegliwości, takie jak krwawienia z przewodu pokarmowego, podwyższone ciśnienie tętnicze, ostra niewydolność nerek, zaburzenia oddychania lub reakcje alergiczne.
Jeśli doszło do spożycia dużej ilości leku lub od zatrucia minęły mniej niż cztery godziny, zaleca się wywołanie wymiotów oraz podanie węgla aktywowanego lub środków przeczyszczających o działaniu osmotycznym.
Należy pamiętać, że ze względu na silne wiązanie nimesulidu z białkami krwi, metody takie jak hemodializa, hemoperfuzja, alkalizacja moczu czy wymuszona diureza nie przynoszą oczekiwanych efektów. W trakcie leczenia konieczna jest regularna kontrola funkcji nerek i wątroby.
Jak działa nimesulid – wyjaśnienie mechanizmu
Nimesulid należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych, które różnią się stopniem selektywności wobec izoform cyklooksygenazy – COX-1 i COX-2. Lek ten wykazuje preferencyjne działanie hamujące na enzym COX-2, co przekłada się na ograniczenie produkcji prostaglandyn, substancji odpowiedzialnych za rozwój stanu zapalnego, rozszerzenie naczyń krwionośnych oraz zwiększoną wrażliwość receptorów bólu na bodźce chemiczne i mechaniczne, takie jak histamina, bradykinina czy TNF-α. Dodatkowo nimesulid wpływa na zahamowanie aktywności metaloproteinaz, co stanowi istotny element jego działania przeciwzapalnego.
Przyswajanie nimesulidu przez organizm
Po doustnym zażyciu nimesulid jest skutecznie przyswajany z układu pokarmowego.
Jak nimesulid rozprzestrzenia się w organizmie
Nimesulid po podaniu doustnym osiąga najwyższe stężenie we krwi zazwyczaj w ciągu 2 do 3 godzin. Aż 97,5% tej substancji wiąże się z białkami obecnymi w osoczu.
Procesy metaboliczne nimesulidu w organizmie
Nimesulid ulega przemianom metabolicznym przede wszystkim w wątrobie, gdzie kluczową rolę odgrywają izoenzymy cytochromu P-450, zwłaszcza CYP2C9. W wyniku tych procesów powstaje główny metabolit – hydroksynimesulid, który również posiada właściwości farmakologiczne.
Proces usuwania nimesulidu z organizmu
Większość nimesulidu jest wydalana przez nerki wraz z moczem, stanowiąc około połowy przyjętej dawki. Około 30% substancji opuszcza organizm z kałem. Jedynie niewielka ilość leku pozostaje w niezmienionej formie podczas wydalania, natomiast główny metabolit usuwany jest w postaci glukuronianu.


