Ryboflawina (Witamina B2) – właściwości, zastosowanie i znaczenie w medycynie
Wzór sumaryczny ryboflawiny
C17H20N4O6
Rok wprowadzenia na rynek
1953
Rys historyczny ryboflawiny
Pierwsze preparaty z ryboflawiną pojawiły się na rynku farmaceutycznym w 1953 roku, a za ich wprowadzenie odpowiadała firma Hospira Inc.
Substancje aktywne
ryboflawina
Działanie ryboflawiny
wspiera uzupełnianie niedoborów witaminy B2
Postacie ryboflawiny
dostępna w formie tabletek drażowanych
Układy narządowe
skóra i błony śluzowe, układ dokrewny, układ odpornościowy, krew i układ krwiotwórczy, układ nerwowy oraz narządy zmysłów
Specjalności medyczne
Choroby wewnętrzne, dermatologia i wenerologia, diabetologia, diagnostyka laboratoryjna, endokrynologia, gastroenterologia, geriatria, medycyna rodzinna oraz pediatria
Kiedy warto sięgnąć po ryboflawinę?
Witamina B2, znana również jako ryboflawina, jest obecna w wielu produktach spożywczych, takich jak mleko, drożdże, jaja, podroby (wątroba, nerki, serce) oraz warzywa liściaste. Jej główną rolą jest wspieranie przemiany materii – bierze udział w procesach metabolicznych tłuszczów, białek i węglowodanów. Ryboflawina ma także znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania tarczycy, wzrostu organizmu i procesów rozrodczych. Wspiera produkcję czerwonych krwinek i przeciwciał oraz pomaga utrzymać zdrowy wygląd skóry, włosów i paznokci.
Stosowanie ryboflawiny zaleca się przede wszystkim w przypadku niedoborów witaminy B2 oraz jako wsparcie podczas terapii antybiotykami czy lekami moczopędnymi. Może być pomocna po zabiegach chirurgicznych oraz u osób z problemami trawiennymi – chorobami żołądka, jelit lub wątroby, którym często towarzyszą biegunki. Ryboflawina znajduje zastosowanie również u pacjentów z przewlekłymi schorzeniami wyniszczającymi organizm: cukrzycą, infekcjami różnego pochodzenia, stanami zapalnymi skóry, nadczynnością tarczycy czy alkoholizmem.
Dodatkowo witamina B2 wykorzystywana jest do skrócenia czasu naświetlania podczas fototerapii noworodków cierpiących na żółtaczkę.
Jak przyjmować ryboflawinę – zalecane ilości
Ryboflawina jest podawana doustnie, a jej ilość dobierana jest w zależności od wieku pacjenta.
Dzieciom zazwyczaj zaleca się dzienną dawkę mieszczącą się w przedziale 3–6 mg.
U osób dorosłych typowa dawka dobowa wynosi od 3 do 9 mg.
Kiedy unikać stosowania ryboflawiny
Osoby uczulone na ryboflawinę powinny powstrzymać się od jej przyjmowania.
Ostrzeżenia i środki ostrożności przy suplementacji ryboflawiny
Podczas stosowania ryboflawiny u osób z niewydolnością nerek należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ w tej grupie pacjentów może dojść do nadmiernego nagromadzenia witaminy B2 w organizmie. Warto również pamiętać, że przyjmowanie wysokich dawek ryboflawiny może powodować ciemnożółte zabarwienie moczu.
Wpływ ryboflawiny na działanie wybranych leków i substancji czynnych
Ryboflawina może wchodzić w interakcje z różnymi substancjami leczniczymi, co może wpływać na ich skuteczność lub bezpieczeństwo stosowania. Wśród nich znajdują się zarówno leki przeciwdepresyjne, antybiotyki, jak i środki hormonalne czy diuretyki. Poniżej przedstawiono zestawienie wybranych substancji czynnych oraz ich grup farmakoterapeutycznych, które mogą oddziaływać z ryboflawiną.
Zestawienie to pokazuje, że ryboflawina może mieć znaczenie w kontekście terapii wieloma różnymi lekami. Warto pamiętać o możliwości występowania interakcji podczas planowania suplementacji lub leczenia preparatami zawierającymi tę witaminę.
Wpływ spożycia alkoholu na przyswajanie ryboflawiny
Spożywanie alkoholu może prowadzić do obniżenia poziomu wchłaniania witaminy B2 w układzie pokarmowym.
Nietypowe skutki i interakcje związane z witaminą B2
Palenie papierosów może prowadzić do obniżenia przyswajania ryboflawiny w układzie pokarmowym.
Wysokie dawki witaminy B2 mogą natomiast wpływać na wyniki badań laboratoryjnych – mogą zawyżać poziom amin katecholowych w moczu, jeśli są one oznaczane metodą fluorymetryczną, a także wywoływać fałszywie dodatnie rezultaty testu na obecność urobilinogenu przy użyciu odczynnika Ehrlicha.
Znaczenie ryboflawiny w okresie ciąży
Kobiety spodziewające się dziecka mogą bezpiecznie przyjmować ryboflawinę, o ile stosują się do zalecanych dawek.
Znaczenie ryboflawiny podczas karmienia piersią
Kobiety karmiące piersią mogą bezpiecznie przyjmować ryboflawinę, o ile przestrzegają zalecanych dawek tej witaminy.
Możliwe działania niepożądane
Stosowanie tego produktu może wiązać się z wystąpieniem pewnych niepożądanych reakcji. U części osób mogą pojawić się łagodne lub umiarkowane skutki uboczne, które zazwyczaj ustępują samoistnie po krótkim czasie. W razie utrzymywania się objawów lub ich nasilenia, warto skonsultować się z lekarzem. Każdy organizm reaguje indywidualnie, dlatego ważne jest obserwowanie swojego samopoczucia podczas stosowania preparatu.
Jak działa witamina B2 w organizmie?
Witamina B2, czyli ryboflawina, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, skóry, błon śluzowych oraz nabłonka naczyń krwionośnych. Jej aktywne formy są niezbędne do działania licznych enzymów oksydoredukcyjnych, które uczestniczą w procesach oddychania komórkowego. Ryboflawina bierze udział w przemianach tłuszczów, białek i węglowodanów, wspomagając reakcje utleniania aminokwasów, kwasów tłuszczowych i glukozy. Ponadto wspiera prawidłowe widzenie po zmroku oraz jest istotna dla rozwoju dzieci. Dodatkowo umożliwia przekształcanie tryptofanu w niacynę i aktywuje witaminę B6.
Proces przyswajania ryboflawiny
Witamina B2, znana również jako ryboflawina, jest skutecznie absorbowana przez układ pokarmowy.
Rozmieszczenie ryboflawiny w organizmie
Około 60% metabolitów ryboflawiny, takich jak flawinowy mononukleotyd oraz flawinoadeninowy dinukleotyd, jest transportowanych w osoczu poprzez wiązanie z białkami.
Procesy przemian ryboflawiny w organizmie
Wątroba odgrywa kluczową rolę w przemianach ryboflawiny, gdzie witamina ta zostaje przekształcona do aktywnych form – mononukleotydu flawinowego (FMN) oraz dinukleotydu flawinoadeninowego (FAD) poprzez reakcje fosforylacji.
Usuwanie ryboflawiny z organizmu
Większość produktów przemiany ryboflawiny jest usuwana przez nerki, natomiast mniejsza ich część wydalana jest wraz z kałem.


